Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бүркеншік
Бүркеншік шеге. Ерге қағылатын, басы өрнектелген шеге. Пыстан, өмілдірік, құйысқан, жүген, тебінгі беттеріне қағылатын – үзбе, кеспе, құйма, шытыра, сыздық, ширатпа, б ү р к е н ш і к ш е г е г е дейін түгел күміс шабылады (Ер қанаты, 264).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бүркеншік


будет выглядеть так: Что такое бүркеншік