Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
быдыр
зат. жерг. Бұтасы қалың, өскен ойлы-қырлы жер; бұйрат, бадал, шұбар. Ертеңіне Сейсімет Айдана мен Қазанғап тауының арасындағы қара б ы д ы р д а атын жаяу жетектеп із кесіп жүрді (Ж. Нәжімеденов, Кішкентай, 88).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: быдыр


будет выглядеть так: Что такое быдыр