Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
быдырық
зат. сөйл. Бұдыр-бұдыр жер, бұдырмақ. Тарбағатайдың сиыр бүйрегіндей буылтық-буылтық болып көрінер қалың б ы д ы р ы ғ ы н а барып, иек сүйегенге дейін әлі тырыс еткізіп оқ шығара алмай қор болды (К.Сегізбаев, Жап-жасыл., 5). Зақаң дөңгелек тұяқ атаулыны шұрқыратып Кішкенетаудың қалың б ы д ы р ы ғ ы н а қаптата айдатқан (К.Сегізбаев, Біз қалада., 322).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: быдырық


будет выглядеть так: Что такое быдырық