Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бырқыл
зат. Бырқ-бырқ еткендік; бырқылдап ұрысқандық. \≈ Б ы р қ ы л д ы қой, жөнге кел.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бырқыл


будет выглядеть так: Что такое бырқыл