Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
даңққұмарлық
зат. Даңққа, мансапқа әуестенушілік, атаққұмарлық. Өздеріне қажетті жерлерін бадырайта баяндап, сіздің д а ң қ қ ұ м а р л ы ғ ы ң ы з д ы әшкерелеуге тырысады (С. Ғаббасов, Қандауыр, 280).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: даңққұмарлық


будет выглядеть так: Что такое даңққұмарлық