Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
даңқұрдас
сын. жерг. Түйдей құрдас, жасты. Жиырма бестерде, былайша айтқанда менімен д а ң қ ұ р д а с (К. Сегізбаев, Біз қалада., 14). – Үйбау-ау, үлкен қайнағам келіп қалыпты ғой, төрге шығыңыз, - деп шайып-жуып, Ардақ пен д а ң қ ұ р д а с ұлының бетінен сүйген (О. Бөкеев, Үркер, 113).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: даңқұрдас


будет выглядеть так: Что такое даңқұрдас