Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
даяшы
зат. этногр. Бәйге аттарын басқарып көмбеге жіберуші, мәреден қарсы алушы адам. Д а я ш ы н ы ң «қайтқайт!» дегеніне болмай, біразға дейін жандайшаптар қарашты пысықтап жіберді (Т.Әлімқұлов, Ақбоз ат, 158, 160). – Атшабар! Атшабар! – деп жар салып, үй-үйді аралап, дүбірлетіп өткен д а я ш ы жігіттің даусы әлі құлағымда тұр (Қаз. әдеб., 25.08.1989, 11).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: даяшы


будет выглядеть так: Что такое даяшы