Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
дәндей
ет. жерг. Көкірегін көтеру, дандайсу. «Көтерген сайын көкке шығып, тым д ә н д е й і п кетіп еді… Құдая тобасын есіне түсірсін бір, бәлемнің» деп табалаушылар да болды (С. Торайғыров, Таңд. шығ., 230).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дәндей


будет выглядеть так: Что такое дәндей