Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
доғалақ
зат. кәс. Құдықтың шынжырын (арқанын) өзіне орап, долыны көтеріп сыртқа шығаратын жуандау ағаш білік. Шығыр, арқан, долы – бәрі сақадай сай. Айыр, д о ғ а л а қ т а р ы н а дейін бар (Лен. жас, 13.12.1988, 3).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: доғалақ


будет выглядеть так: Что такое доғалақ