Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
дөңке
зат. жерг. Жаңғырық, дөңбек. Әкесі далада ағаш бұтайтын д ө ң к е н і ң үстінде отыр екен (Д. Исабеков, Тіршілік, 35). Төс болаттан құйып жасалған. Д ө ң к е ағашқа қондырылып қойылады (А. Жұмашев, Қалдаяқ ұста., 18).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дөңке


будет выглядеть так: Что такое дөңке