Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
дудыға
зат. көне. муз. Қазақтың көне саз аспаптарының бірі. Д у д ы ғ а асатаяққа ұқсас халық аспабы. Ол күмбірлеген, дүмбірлеген үн шығарады (Жұлдыз, 1974, 9, 185). Бұған дабыл, даңғара, дауылпаз, шыңдауыл, д у д ы ғ а, ұран секілдерді қоссақ, музыкалық аспаптың қаншама көп екендігін аңғарамыз (Қаз. әдеб., 14.01.1977, 2).
зат. көне. муз. Қазақтың көне саз аспаптарының бірі. Д у д ы ғ а асатаяққа ұқсас халық аспабы. Ол күмбірлеген, дүмбірлеген үн шығарады (Жұлдыз, 1974, 9, 185). Бұған дабыл, даңғара, дауылпаз, шыңдауыл, д у д ы ғ а, ұран секілдерді қоссақ, музыкалық аспаптың қаншама көп екендігін аңғарамыз (Қаз. әдеб., 14.01.1977, 2).
Вы можете поставить ссылку на это слово:
будет выглядеть так: дудыға
будет выглядеть так: Что такое дудыға
будет выглядеть так: дудыға
будет выглядеть так: Что такое дудыға