Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
дұшпаншылық
зат. сөйл. Дұшпандық. Әркім бөтен кісіге д ұ ш п а н ш ы л ы қ қылып, біреуге залымшылық қылмаса екен (Дала уалаяты, 1994, 74).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дұшпаншылық


будет выглядеть так: Что такое дұшпаншылық