Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
дүбір
зат. көне. Нөкер. Майқы бабамыз дүниедегі ғақылды, оқымысты адамдардың айтқанын тізіп қойып, соны күнде нарттарына, д ү б і р л е р і н е жеткізіп, сіңіріп отыратын болған (Қазыбек бек, Түп-тұқиян., 57). Д ү б і р – нөкер ханның және басқа лауазым иелерінің қошаметші, алдиярын толтырушылары – нөкерлері (Б. Қыдырбекұлы: Соц. Қаз., 02.04.1991, 4). Тайша хан қасында бірнеше д ү б і р л е р і м е н аттар келетін жолға қарап тұр екен (Батырлар жыры, 19).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дүбір


будет выглядеть так: Что такое дүбір