Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
дүрбелжін
сын. көне. Белі жоғалып, мықынымен бірігіп кеткен, белі мен кеудесі, кеудесі мен бөксесі тұтасқан. Бұйра шаш, дөң жауырын, қысқа тұмсық, д ү р б е л ж і н, кең бөкселі, ойқы-шұйқы (Біржан мен Сараның айтысы., 120).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дүрбелжін


будет выглядеть так: Что такое дүрбелжін