Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г [Д] Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
дүрелегіш
сын. Дүре соққыш, жазалағыш. Оның кісі д ү р е л е г і ш жендеті хонтайшыдан кейінгі екінші адам Сарманжының қатынының туған інісі екендігін қадап айтыпты (Ж. Ахмади, Айтұмар, 499).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: дүрелегіш


будет выглядеть так: Что такое дүрелегіш