Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
елтін
ет. Тұмсығын ілгері созу, алға ұмтылу. Диоген кенет саусағымен ернін басып, е л т і н і п, Көкек, бұлбұл, шымшық үнін айнытпастан келтіріп, Бала кезден бойға жиған шеберлікпен кемелді, Шаршы топты таңғалдырып, сайрап ала жөнелді (М. Шаханов, Мәңгүрт., 145).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: елтін


будет выглядеть так: Что такое елтін