Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
емеру
зат. қ. ө н е р. Күміс, мыс, жездің бетіне асыл тас орнатқанда әлгі металдың шетін қайтарып (бүгіп) ұстату тәсілі. Күмістің бетіне асыл тас қондырғанда күміс бетіне жүргізілген кертікті ішке қарай бүгіп, ұстатуды е м е р у деп атайды (Қаз. этнография., 2, 48).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: емеру


будет выглядеть так: Что такое емеру