Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
есірей
зат. көне. Қолға түскен тұтқын. Мұны да тұрғызған сол орұсут жерінен әкелінген е с і р е й шеберлер (І. Есенберлин, Алтын орда, 1, 5). Сендер е с і р е й етіп ұстап келе жатқан жұрттың көбі қартайды, жұмысқа жарамайды (Бұл да, 1, 90). Ханның жарлығы бойынша е с і р е й кәпір Коломонның мұсылман дініндегі қыпшақ қызы Құндызды қатын етіп алуды ойлаған күнәсі үшін инақ етіп тартылсын (Бұл да, 1, 117).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: есірей


будет выглядеть так: Что такое есірей