Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жаба
IЖаба аққу. Аққудың бір түрі. Анда-санда тынық су бетіне барлық құстың қиқуын ж а б а а қ қ у д ы ң сырнайдай созылған дауысы естіледі (І. Есенберлин, Шығ. жин., 1, 65).
II
Жаба тоқу. Тоқым аттың арқасын түгел жауып тұратын ерттеу тәсілі. Аттың қыр арқасы түгел жауыр болып, ж а б а т о қ у ғ а келмей қалады. Сондай кезде екі ішпекті ортасын қабаттап ердің екі қапталына бекітеді. Аттың қыр арқасын ашық қалдырады. Осы амалдың аты – желқом (Ж. Бабалықұлы, Ер қанаты, 263).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жаба


будет выглядеть так: Что такое жаба