Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жабы
зат. ауыс. 1. Ауыр еңбектен әбден қажыған, мойнын қамыт жара қылған адам. – Ия, сөйтіп бір серпілмесек, әбден ж а б ы боп кеттік қой, түге (Қ. Жұмаділов, Дарабоз, 1, 68). 2. Тегі нашар, тексіз адам. Жауыз бен қаскөй, карерьист пен күншіл – дарынсыздан, тоғышар – ж а б ы д а н, парықсыз дарақы – кексізден (Қ. Ысқақов, Қараорман, 101).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жабы


будет выглядеть так: Что такое жабы