Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
жандас
ет. Соғысу, алысу, арпалысу, жағаласу; өліспей беріспеу. Боз ағаштан биік мен едім, Бұлтқа жетпей шарт сынбан. Ел құтқарар ер едім, – Ж а н д а с п а й ақыры бір тынбан (Үш ғас., 131).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жандас


будет выглядеть так: Что такое жандас