жекетұр
зат. т ар. Мойынсерікке (колхозға) кірмеген адам. Көшпелі елді отырықшыландырудың алғашқы жылында «ж е к е т ұ р ғ а» ілікккен (Т. Әлімқұлов, Сырлы наз, 278). «Ж е к е т ұ р» дейді мені. Айта берсін. Ешкімнің ала жібін аттамай, өз күнімді өзім көрсем, басқаның менде қандай құны бар (С. Сматаев, Алғашқы асу., 121). Жаңа өкіметке пиғылы жат, діншіл молда, тақуа қожа секілді кісілерді ж е к е т ұ р жасау, оларды ауыл шетіне көшіріп салу қажет көрінеді (Д. Досжанов, Жолбарыс, 410).