Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
желкелеуші
зат. Желкесінен алып, ұрып-соғушы, тоқпаштаушы; жәбірлеуші. Енді оңға, солға деп ж е л к е л е у ш і л е р д і ң тоқпағынан біржола құтылып, демалып жатқандай (Т. Қосуақ, Мәрмәр., 169).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: желкелеуші


будет выглядеть так: Что такое желкелеуші