желқазық
зат. этногр. Киіз үйді жел ұшырып кетпес үшін бастырық арқанды байлайтын қазық. Жел соққанда киіз үйді арқанмен бастырады. Бастырық арқанды байлап бекітуге арналған қазықты «ж е л қ а з ы қ» дейді (Шаңырақ, 104). …Дауыл боларда ол желбауларды жақындата қосып, қазыққа байлап қояды… Бұның атын «ж е л қ а з ы қ» деседі (С. Мұқанов, Мөлдір махаб., 46). Үй артын айнала беріп, ж е л қ а з ы қ қ а тізесін соғып алды (Балдырған, 1975, №1, 11).