Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жемеңгер
зат. жерг. Жемқор, жегіш. «Халық би білімді болса, ел-жұрт берекелі болады, би ала аяқ, ж е м е ң г е р болса, ел жұрты азып-тозады» деп қараған (А. Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік., 1, 121).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жемеңгер


будет выглядеть так: Что такое жемеңгер