Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жең
Iзат. Екі трубаның арасын жалғастыратын иілгіш зат. Үшеуі өзара ақылдасып, жағасы сәл төмендеу ізбес пештерінің тұсын ж е ң өткізуге дұрыс деп тапты (І. Есенберлин, Алыста., 297). Бәрібір ол арадан ж е ң істеуге болмайды. Екі жағы өзге жерден анағұрлым биік (Бұл да, 297).
II
Жең мылтық. жерг. Наган. Бір күні молдалығы үшін әкесін тұтқындауға ауылға мықынына ж е ң м ы л т ы қ іліп алған Шәкей келіп түседі (З. Қинаятұлы, Көшпенді., 30).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жең


будет выглядеть так: Что такое жең