Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жетіауыз
зат. көне. Қалқанның бір түрі. – Төреге тәйни болған нағашы ағам, Ата-ана, қайда қалды сорлы балаң. Найзам мен ж е т і а у ы з д ы алып берші, Не болса да араласып көріп қалам (Бабалар., 27, 54).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жетіауыз


будет выглядеть так: Что такое жетіауыз