Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
жиеншарлық
зат. 1. Жиеншар болғандық, туыстық. 2. ауыс. Айтпай (сұрамай) алып кеткендік, ұрлық. Бұндай ж и е н ш а р л ы қ қ а үзілді-кесілді тиым салу парыз (Қаз. әдеб., 08. 10. 1982, 10).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жиеншарлық


будет выглядеть так: Что такое жиеншарлық