Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
жолшыала
зат. зоол. Көбінесе жол бойында жүретін қара ала түсті торғай. Кішкене ғана қара ала торғайлар арбаның алдына түсіп алып бір қонып, бір ұшып жолаушыны ұзатып салды. Қазақ оны «ж о л ш ы а л а» дейді. Ол байғұс қызғышқа ұсап, ұясын қорғап жүр (Ғ. Мүсірепов, Жат қолында, 247).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жолшыала


будет выглядеть так: Что такое жолшыала