Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жотығырсы
ет. жерг. Ашуланғансы, өкпелегенсі. Барғана үйге келсе ұнатпайды, Сұрланып ж о т ы ғ ы р с ы п сөз қатпайды. Өмірін өксіп жатқан ақылдасқан, Сорлыға екі жетім таң атпайды (Шәкәрім, Шығ., 316).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жотығырсы


будет выглядеть так: Что такое жотығырсы