Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жөйіт
зат. көне. Еврей (яхуди). Мұнымен тұра тұрсын екі бала, Хабарын ж ө й т т е қалған ғаріп ана. Ғазаппен залым ж ө й т т е қалған еді Япырымау не болды екен сол бейшара (Бабалар., 1, 154). Қасындағысының аты – Яков, тоғызда, қолағаштай мұрнына қарағанда ж ө й т тәрізді, бірақ документте орыс деп жазылған (М. Мағауин, Бір атаның, 7). – Бұл ж ө й т дінінің кітабы ғой (Ш.Мұртазаев, Қызыл жебе, 6).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жөйіт


будет выглядеть так: Что такое жөйіт