Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жөтке
ет. жерг. Белгілеу, айқындау, әзірлеу. Сондай-ақ, көктеу, жайлау, күздеу, қыстау деп төрт маусым қоныс ж ө т к е п, жердің тұяқ кесті болып бүлінуінің алдын алып отырған (А. Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік, 1, 107). Баласы оған да тоқтамаса, қоныс, орын, үй ж ө т к е й д і (Бұл да, 1, 13).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жөтке


будет выглядеть так: Что такое жөтке