Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жұбату
Жұбату шайы. этногр. Марқұмның артында қалған ең жақын туыстарын арнайы шақырып, қайғыларын жеңілдету үшін беретін ас, тамақ. Ж ұ б а т у ш а й ы н әдетте марқұмның қырқы өткен соң, туған-туыс, дос-жарандары, көрші-қолаңдары кезекпен шақырып бере бастайды (А. Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік, 5, 91).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жұбату


будет выглядеть так: Что такое жұбату