Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жұм
Iзат. этногр. Үндемейтін, кім бұрын сөйлесе, сол ұтылатын ойын. Нағыз «ж ұ м » ойнап отырған адамдар секілді (І. Есенберлин, Шығ. жин., 1, 225).
II
зат. Араб әріптерінің бірі (Қозы Көрпеш, 132).
III
сын. сөйл. Ұйымдасқан, жұмдасқан; тату, тәтті. Ұқтыра алмай салақтап, Қаңғиды жұрттың ағасы. Жұмырланған ж ұ м елдің, Аман жүрер жағасы (А. Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 320).
Iзат. этногр. Үндемейтін, кім бұрын сөйлесе, сол ұтылатын ойын. Нағыз «ж ұ м » ойнап отырған адамдар секілді (І. Есенберлин, Шығ. жин., 1, 225).
II
зат. Араб әріптерінің бірі (Қозы Көрпеш, 132).
III
сын. сөйл. Ұйымдасқан, жұмдасқан; тату, тәтті. Ұқтыра алмай салақтап, Қаңғиды жұрттың ағасы. Жұмырланған ж ұ м елдің, Аман жүрер жағасы (А. Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 320).
Вы можете поставить ссылку на это слово:
будет выглядеть так: жұм
будет выглядеть так: Что такое жұм
будет выглядеть так: жұм
будет выглядеть так: Что такое жұм