Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жұрат
зат. сөйл. Жұрағат. – Қарағым-ау, сенің белдігіңді тосырқап жүрсем, жекжаттың ж ұ р а т ы боп шықтың ғой (Т. Әлімқұлов, Көкек айы, 45). Жақсының тозды мұраты, Пенденің кетті ұяты. Байдан қайыр жоғалып, Жат болып кетті ж ұ р а т ы (А. Үлімжанұлы, Шығ. жин., 2, 328).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жұрат


будет выглядеть так: Что такое жұрат