Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жыбырлауық
зат. в ет. сөйл. Жыбырлақ. Қойлар, әсіресе тоқтылар ж ы б ы р л а у ы қ п е н ауыра бастады (Ә. Жылқышиев, Мешін жылы, 7). Ж ы б ы р л а у ы қ – малда болатын ауру. Ішек іріп кетеді. Көбінесе көктемде, күзде кездеседі. Бұл ауру соры көп, ащы шөпті жерде болмайды. Ауру – шөптен, шөп – топырақтан (Қаз. әдеб., 14. 02. 1986, 6).
зат. в ет. сөйл. Жыбырлақ. Қойлар, әсіресе тоқтылар ж ы б ы р л а у ы қ п е н ауыра бастады (Ә. Жылқышиев, Мешін жылы, 7). Ж ы б ы р л а у ы қ – малда болатын ауру. Ішек іріп кетеді. Көбінесе көктемде, күзде кездеседі. Бұл ауру соры көп, ащы шөпті жерде болмайды. Ауру – шөптен, шөп – топырақтан (Қаз. әдеб., 14. 02. 1986, 6).
Вы можете поставить ссылку на это слово:
будет выглядеть так: жыбырлауық
будет выглядеть так: Что такое жыбырлауық
будет выглядеть так: жыбырлауық
будет выглядеть так: Что такое жыбырлауық