Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жылауық
Жылауық тал. Талдың жас өркендері жерге салбырап, төгіліп тұратын бір түрі. Сөйтіп, мынау жайқалып тұрған шырша, арша, емен, қарағай, қайың, ж ы л а у ы қ т а л секілді ағаштардың ұрығы сонау алыс Қиыр Шығыстан, Қырымнан әкелінген (О. Сәрсенбай, Шығ., 5, 351).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жылауық


будет выглядеть так: Что такое жылауық