Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е [Ж] З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
жылыман
сын. жерг. Жылырақ, жылылау. Ж ы л ы м а н сүтті нанға қосып соғып алған Қамбар сәлден соң дастарқан мен шыныны орындарына қойып, сыртқа шықты (С. Үсенұлы, Елік., 6).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жылыман


будет выглядеть так: Что такое жылыман