Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
жындас
сын. жерг. Бірге туған, туыстас; мінездес. «Өзіңмен ж ы н д а с, өз ет-сүйегіңнен жаралған жан өзіңнен ақылды болмайды», - деген (І. Есенберлин, Алтын орда, 1, 21). Әмір-Темірдің қасында осы жолы ерекше көзге түскен Ақсақ Темірдің әйгілі Көксемсер аталған қасқыр ж ы н д а с арлан иті келе жатыр (І. Есенберлин, Шығ. жин., 9, 251).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: жындас


будет выглядеть так: Что такое жындас