жырым
зат. Айылдың (тартпаның) екінші басындағы арнайы тесілген тесіктері бар, 20-30 елі қайыс. Жырымның тесігіне айылбастың тілшігі кіріп тұрады. Айылдың доғадан өткізілетін және доға тілі түсіп бекітілетін тесіктері бар бөлігі ж ы р ы м деп аталады (Ата салты., 103). Жырым айна. Ашылып-жабылатын айна, жарма. Мен анау жамаулы төсекке таңылып, ж ы р ы м а й н а н ы ң сәулесін бағып жатқанда, сен қай қиырда, қай мекеннің хауас жұпарын татып жүрсің, Элиза? (С. Ордашева, Кек жауған, 39). Жырым айыл. Жырымы бар, жырым жасалған айыл. Ж ы р ы м а й ы л д ы ң алақаны жалаң қабат, екі қабат қайыстан немесе ызылған құрдан жасалады (Ата салты., 103). Жырым балақ шалбар. Балағы сәндік үшін арнайы жырылып (жырық етіліп) тігілген шалбар. Шалбардың тігілуіне, матасына қарай: мәуіті шалбар, жарғақ шалбар, айырбалақ шалбар, ж ы р ы м б а л а қ ш а л б а р деген сынды т.б. түрлері бар (Қаз. этнография., 2, 77).