Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
зайсан
зат. т ар. Жоңғар хандығы кезіндегі тайпа басшысы; қонтайшы, тәжі, нояннан кейінгі билік иесі. Қонтайшыдан кейінгі жұмыс орындарын тайшы, ноян, з а й с а н д а р иемденген (ҚСЭ, 6, 600). Оған ашуланған Лама-Доржи әрбір ноян мен әрбір з а й с а н қол бастап қазақпен соғысыңдар деген бұйрық береді (Б. Нұржекеев, Өзендер., 107).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зайсан


будет выглядеть так: Что такое зайсан