Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
зәктен
ет. Зәк пайда болу, көгеру. З ә к т е н г е н, зардамданған қоржын тамда мұқы-тақы күн өткізуден әбден заразаптанып, мұғдарсыз жолға беттеп келе жатқаны мынау (М. Байғұт, Бұла бұлақ, 11). Бір өкініштісі – осы ғимарат іргетасының бір метрдей жері сызға ұшырап з ә к т е н е бастапты (Лен. жас., 27. 10. 1988, 3).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зәктен


будет выглядеть так: Что такое зәктен