Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
зек
зат. Сотталған, түрмеде жазасын өтеген адам. Әрісі түрмеге бара жатқан, берісі түрмеден келе жатқан «з е к т е р г е» ұқсайды (Ә. Асқаров, Таңд., 204). Әділ заңның арқасында тиісті сыбағамызды алып, өзге з е к т е р қатарында күн кешіп жаттық (О. Сәрсенбаев, Жақсының., 150).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зек


будет выглядеть так: Что такое зек