Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
зия
зат. көне. Ақыл, ес, сана, ой-өріс. Не себептен десеңіз, сөз көбейсе, халықтың байымын ұлғайтып, з и я с ы н (ой-өрісін) арттыруға себеп болады («Дала уәләяты» газеті, 1986, №31).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зия


будет выглядеть так: Что такое зия