Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
зорман
зат. жерг. Алпауыт, зорлықшыл, қиянатшыл. – Ханғали-ау, олардың күннен-күнге з о р м а н ғ а айналғанынан көріп отырған жоқпыз ба көресіні? (Қ. Тоқмырзин, Керзаман, 3, 10).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зорман


будет выглядеть так: Что такое зорман