Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
зыбын
зат. көне. Сырт киімнің бір түрі. Хан екенін танысымен, күз күніне лайық сұр з ы б ы н, елтірі малақай киген суық өңді үш жігіт те үздік-создық аттан түсті (М. Мағауин, Аласапыран, 2, 163).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зыбын


будет выглядеть так: Что такое зыбын