Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
зіді
зат. жерг. Негізі, жаратылысы. Әкесі бірер жыл есепші болған, бірер жыл қойма ұстаған, ісіне адал, з і д і жуас адам еді (Н. Дәутайұлы, Аты жоқ., 16).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: зіді


будет выглядеть так: Что такое зіді