Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
карточка
зат. көне. Соғыс кезінде тапшы, қат заттарды (тамақ, сабын т.б.) үкіметтің рұқсатымен және белгілі бір мөлшерде ғана сатып алуға болатындығы көрсетілген жеке тұлғалық қағаз. Төртеуінің онан кейінгі сауыны заготзерноның құмығы мен өкімет беретін к а р т о ч к а (Қ. Ысқақ, Ақсу., 248).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: карточка


будет выглядеть так: Что такое карточка