Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А Б В Г Д Е Ж З И І Й [К] Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
кебіс
Кебіс киер сәт. Бір нәрсенің ең соңы, аяғы. Абзал ат басын тіреп арнайы келген шаруасын қазақшылық жоралғысымен к е б і с к и е р с ә т к е қалдырған (Ә. Сараев, Тосқауыл, 21).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кебіс


будет выглядеть так: Что такое кебіс