Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
кейқуат
зат. көне. Ноғайлы заманындағы бек пен нұрадыннан кейінгі жоғары лауазым. Ол Ноғайлы бегі Жүсіптің кезінде (1549 ж.) к е й қ у а т дәрежесін алған адам (Қаз. әдеб., 26. 08. 1988, 15).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: кейқуат


будет выглядеть так: Что такое кейқуат